Met muziekschatten naar Brussel
14 mei was een muzikale hoogdag in het schooljaar van Muziekschatten. ‘s Morgens stond de bus al klaar en vertrokken we met 60 cursisten voor een daguitstap naar Brussel. In de voormiddag stond een rondleiding in het Instrumentenmuseum op het programma en in de namiddag een concert van de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd.
Het werd een dag met een gouden randje, wat ook blijkt uit de getuigenissen van Margret, Miet en Johan.
"De hemel op aarde bestaat echt, ik ben er namelijk net van terug. De halve finale van
de prestigieuze Koningin Elisabeth Wedstrijd voor Viool is deze hele week in volle
gang in het Flagey gebouw in Brussel. En wij waren the lucky ones die een middag in
het echt mochten meebeleven. Virtuositeit, passie en talent streden bij iedere
deelnemer om de eerste plaats. Iedereen luisterde ademloos in comfortabele,
oudroze, pluchen fauteuils. Vier televisiecamera’s registreerden alles geruisloos.
Oma’s met kleinkinderen, middelbare scholieren, “zilveren studenten” en alles wat
daar nog tussenin zit, lieten zich meevoeren naar andere dimensies. En dan schieten
woorden te kort. De jury heeft de zware taak om tussen winnaars dé winnaar te
kiezen, straks. Gelukkig hoeven wij dat niet te doen. Wat opviel was de relaxte,
rustige, opgewekte sfeer in het gebouw en in de zaal al zullen de musici dat anders
ervaren hebben.
In de ochtend hebben we onze muzikale kennis verder uitgebreid dankzij een
boeiende rondleiding door het Muziek Instrumenten Museum. Nog nooit zoveel
soorten doedelzakken gezien en de mondharmonica krijgt toch een speciaal aura als
je weet dat Toots Tielemans erop gespeeld heeft.
Ik heb me wel afgevraagd hoe je van een Muziekschatter een Muziekparel wordt
maar dat blijkt geografisch bepaald. We hebben in ieder geval een muzikale diamant
in ons midden die dit alles voor ons mogelijk gemaakt heeft: Rose-Marie hoe kunnen
we je ooit genoeg bedanken voor deze onvergetelijke ervaring?"
Margret Hageman
"Dinsdag, 14 mei, met een dubbeldekker vol muziekliefhebbers van de cursussen Muziekschatten en Parels trokken we naar Brussel. Voor de middag bezoek met gids aan het Instrumentenmuseum. Boeiend te zien (en te horen) hoe reeds eeuwen geleden mensen communiceerden en later musiceerden op allerlei soorten instrumenten.
Natuurlijk kwam na de middag het hoogtepunt van de dag, de Halve Finale voor viool in het Flagey gebouw. We hoorden violen zingen, uitbundig of zeer intiem. Vier kandidaten lieten ons genieten van hun onwaarschijnlijk subliem spel.
Op de terugreis werd nog veel nagepraat en gespeculeerd over wie we misschien terugzien in de finaleweek. Wat een boeiende dag was dit!
Dank aan Rose-Marie voor alle voorbereiding inhoudelijk en praktisch. Zeker ook een dikke merci aan de chauffeur, hij bracht ons veilig weer thuis."
Miet Ackaert
"Nadat ik maandagmiddag en -avond al vier halvefinalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd op KLARA had gehoord – waaronder de Belgische 19-jarige Pauline van der Rest - was ik al helemaal in de opperste stemming om vandaag de topwedstrijd in Brussel zelf mee te maken. Eerst door Rose-Marie al goed voorbereid in de laatste les van Muziekschattenverdieping waren onze verwachtingen hoog gespannen. Hoewel ik zelf al meer dan 50 jaar de uitzendingen op radio en tv heb gevolgd, blijft het altijd toch weer uitzien naar dit wereldwijd vermaarde muziekconcours.
Wat me het meest is bijgebleven is het jaar 1983, toen de met eerste prijs én publieksprijs
bekroonde Belgische pianist Pierre-Alain Volondat weigerde de juryleden de hand te schudden, alweer 41 jaar geleden. Wat heb ik al veel blije en teleurgestelde finalisten zien passeren.
Precies volgens het programma vertrokken we vanmorgen om 9 uur aan de Kunstacademie met 60 personen in een dubbeldekse bus van Limburg International. Bij de carpoolparking Houthalen even een tussenstop voor op het oppikken van de cursisten Dilsen-Stokkem.
Het was een goed idee van Rose-Marie om vooraf aan de concerten een bezoek te brengen aan het Instrumentenmuseum. Daar werden we in groepen verdeeld met voor alle vier een gids voor de rondleiding door de drie verdiepingen met ontelbare, overwegend historische instrumenten. Teveel om in één uur bij de rondleiding alles te bewonderen. Gelukkig was er nog wat vrije tijd over, zodat er nog gelegenheid was om zelf op ontdekkingstocht te gaan. Het museum als zodanig maakte op mij meer de indruk van een depot, en is het als museum echt wel toe aan een eigentijdse update. Een telefoonapp was wel beschikbaar, maar daar blijft de tijd bij stille staan.
Om half 2 verzamelden we voor het vertrek naar Flagey, het hoogtepunt van onze ‘schoolreis’.
We hadden goede plaatsen in de concertzaal waar we prima uitzicht hadden op het orkest en de solisten, met op de achtergrond een kolossaal concertorgel, een droom om eens op te mogen spelen als je zoiets voor je ziet.
We spitsen onze oren voor het namiddagconcert dat om 3 uur begon met Mozarts vioolconcert no. 2 door Anna Agafia en Mozarts Vioolconcert no. 4 door Ruslan Talas, begeleid door l ‘Orchestre Royal de Wallonie olv Vahan Mardirossian. Dat waren prestaties van de bovenste plank, maar over wie van de twee ‘beter’ was, liepen de meningen nogal uiteen. Voor mezelf kreeg Anna Agafia toch minstens één ster meer dan Ruslan.
Na de pauze volgenden de recitals van Dmytro Udovychenko en Nathan Mierdl, allebei met drie
verschillende werken. Ook zij leverden als het ware ‘bovenmenselijke’ prestaties, hoewel ik bij
Dmytro met mijn ogen open en/of dicht even het gevoel had dat er een Paganini herboren was.
Zo zal ieder van ons haar of zijn eigen indrukken mee naar huis genomen hebben, maar zeker voldaan van een onvergetelijke dosis muziek van horen en zien. Even grote bewondering overigens voor de dirigent met zijn orkest en niet op de laatste plaats ook de pianisten bij de twee recitals. Daar hoort nog een applaus bij, voor onze chauffeur Abdel, die op zijn manier als een meester achter zijn stuur (zijn viool) de maxibus veilig met ons door het Brusselse stadverkeer wist te wurmen.
Om half 9 aangekomen bij de Academie stapten we in onze vierwieler, waar KLARA standaard
aanstaat, en we op nog eens op een Vioolconcert van Mozart van de volgende kandidaat werden
getrakteerd. Met als afsluiter nog driewerf chapeau voor Rose-Marie voor de rimpelloze organisatie.
We zijn zeer benieuwd of ‘onze’ kandidaten van vandaag bij de prijswinnaars horen."
Johan Biemans