Oorverdovende stilte
Op zondag 24 maart verzamelden liefhebbers uit onze volwassenenateliers beeldende kunsten voor een uitstap naar Utrecht en Amersfoort voor een bezoek aan twee uiteenlopende expo’s die uiteindelijk wel elkaars aanvulling bleken.
'Op scherp', een boeiende bloemlezing fotorealisme samengebracht in het Utrechtse Centraal Museum, laat ons kennismaken met een genre dat vooral in de jaren ’70 vanuit de Amerikaanse samenleving uitrolde richting Europa: larger-than-life kunstwerken die opnieuw op een hedendaagse invulling en belangstelling kunnen rekenen.
De dialoog met de gevarieerde vaste collectie elders in het museum is uitnodigend én versterkend. Het afbeelden van de werkelijkheid, maar ook de gelaagdheid en verhalen die er onder verborgen zitten, vind je hier over vier eeuwen kunstgeschiedenis uitgesmeerd. Eén fragment uit een installatie van Edward Kienholz wijst ons zelfs letterlijk op de soms verpletterende rol als toeschouwer. In een momentopname worden we getuige van een racistisch tafereel. Of hoe kijken we naar de verschroeiende consumptiemaatschappij rondom ons? En laten we ons bewust maken van ons aandeel hierin?
Het poëtische, haast magische, realisme, verstild in monochrome sculpturen van de Belg Hans Op de Beeck, heeft zich momenteel in Amersfoort genesteld. De kunstenaar mocht de leegte in zijn installaties opvullen met een selectie kunstwerken uit maar liefst vier Rijkscollecties.
Een boeiende denkoefening die evenwel niet altijd resulteert in een aaneensluitend geheel. Koninklijke familiekiekjes, ruiterschilderijen, stillevens of zeegezichten verstoren ongewild de oorverdovende stilte die het werk van Op de Beeck net kenmerken.
'The Silent Reflection' in het nabijgelegen Elleboogkerkje is het toetje dat die eigenschap van zijn werk alsnog ruim in de verf zet. De plek is niet grijs, zoals de rest van zijn werk, maar maagdelijk (melk)wit waarin hij ons lijkt te willen onderdompelen.