Uitstap muziekschatten werd muzikale droomreis
In het kader van de module ‘Piano in de kijker’ brachten de cursisten Muziekschatten een bezoek aan het filiaal van Piano’s Maene in Oud-Rekem. Het werd een fijne uitstap en een heel leerrijke ervaring. Johan Biemans vertelt:
"Schoolreisje werd muzikale droomreis ...
Eindelijk was het dinsdag 29 maart. Eindelijk ja, want we hadden door de coronapandemie twee jaar moeten wachten voordat Rose-Marie weer een ‘schoolreisje’ kon organiseren. Twee jaar geduld, dat is voor gewone stervelingen lang, maar ‘Geduld zeitigt Rosen’ schreef een Duitse dichter. Ons geduld werd dan wel lang op de proef gesteld, ons geduld werd rijkelijk beloond.
Dinsdagmiddag om 4 uur vertrokken we met onze ‘juf’ Rose-Marie naar Oud-Rekem. Daar waren we al een uur later en vonden we voor de bus een parkeerplaats aan het kanaal. Vanaf deze plaats maakten we een wandeling naar het oude centrum, maar troffen een dorp aan waar geen levend wezen zich bewoog. Het leek een uitgestorven dorp met veel grote en mooie historische gebouwen, geen enkel café dat hier de deur voor ons opendeed.
Daarom maakten we onder leiding van Rose-Marie een wandeling van ruim twee kilometer, de helft van de afstand zowat langs het kanaal, en dan door het paradijselijke lenteschoon van de binnenlanden terug naar de Patersstraat. Gelukkig troffen we het gunstig met het weer, het was droog en de temperatuur aangenaam om met deze wandeling gezwind onze kuiten te smeren. Rond zes uur verzamelden we ons op een riante zitbank bij ons vertrekpunt aan het kanaal. Ieder maakte dankbaar gebruik van deze peuzelpauze om te smikkelen van het meegebrachte proviand. Café’s op slot, dan gewoon maar baas in eigen buik!
Aan de Patersstraat 36 staat een sobere bakstenen zaalkerk in classicistische stijl, een gerestaureerd gebouw, dat nu eigendom is van Piano’s Maene. Die naam staat voor – ik citeer hun nieuwsbrief – “Alles wat met piano’s te maken heeft. Onze slogan ‘De beste merken onder één dak’ valt goed samen wat we te bieden hebben, maar we focussen niet alleen op de verkoop en verhuur van instrumenten. Ons atelier staat ook in voor de bouw, de restauratie en het onderhoud van piano’s en historische klavierinstrumenten.”
In één woord indrukwekkend hoe dit bedrijf deze riante tempel heeft aangekocht en ingericht, zelfs met een etage, compleet met trap en lift voor alle gemakken van personeel en bezoekers. Zelfs het Clerinx-orgel is gespaard en draagt als historisch erfgoed op waardige wijze bij aan de inrichting van deze letterlijk en figuurlijk toonaangevende onderneming. Op het eerste zicht bij binnenkomst een museum met meer dan honderd verschillende instrumenten, een betoverende ervaring.
Wolf Leye, onze gastheer van de onderneming, verwelkomde ons gezelschap al meteen met warme koffie, een heerlijke en warme ontvangst, teken van de spreekwoordelijke Limburgse gastvrijheid. Meteen een goede gelegenheid om rustig op verkenning te gaan tussen deze rijkdom aan instrumenten.
Hoewel Rose-Marie ons Muziekschatters al drie dinsdagen over de ontwikkeling van de klavierinstrumenten, componisten en coryfeeën had voorbereid, waren we hier toch verzeild geraakt in het Walhalla van wat de klavierkunst in de voorbije eeuwen heeft voortgebracht. En als die ontwikkeling aan de hand van technische en muzikale voorbeelden wordt verteld door Wolf Leye, dan troffen we hier bij uitstek de spreekstalmeester van Pianoland. Niet op de laatste plaats als hij ons liet genieten van het kenmerkende klankverschil van een drietal instrumenten. Het werd een academisch college in plaats van wat men gewoonlijk onder een ‘lezing’ verstaat. Dat hij ook raad weet met de toetsen bewees onze gastheer als een verrassend ‘orgelpunt’. Ineens was het dik half 10 geweest op de klok, mét zomertijd. En nog was er ruim gelegenheid om rond te kijken onder het genot van een heerlijk glas.
Ongetwijfeld spreek ik namens ons voltallig gezelschap als ik mijn applaus uitdruk met mijn dankjewel aan Wolf Leye: “Als ik hier zou wonen, tussen al deze prachtige instrumenten, nee…, dan ging ik hier nooit naar bed.” Om 11 uur stapten we wel voldaan, met nog een extra dankjewel aan Rose-Marie, bij de academie uit de bus en wensten we elkaar een Vrolijke Paasvakantie."
Johan Biemans