Don Giovanni

Don Giovanni

In de cursus Muzikale Ontdekkingen krijg je de kans om te proeven van allerlei muziekgenres en kom je op plaatsen waar je zelf niet zo snel naartoe zou gaan. Zo doken we in de lessen van februari in de wereld van de opera en gingen we als sluitstuk op zaterdag 22 februari ’20 naar de Muntschouwburg in Brussel voor de topper onder de opera’s: Don Giovanni van Mozart. Bovendien kregen we vooraf een kijkje achter de schermen van de Munt en werden we rondgeleid in de ateliers.



Cursiste Brigitte Loenders ervaarde het zo:


"We hadden de auto alvast op de parking van de Bosuil klaargezet. Na de middag is alle verkeer namelijk verboden in het dorp wegens de jaarlijkse carnavalgekte. Aldus vertrokken we om even na twee te voet naar de wagen, menig gezinnetje met verklede kinderen kruisend. Zij gingen de koude en de regen trotseren. Wij niet, wij gingen naar de opera!

In de bus het programma nog even doorgenomen. Mozart, Don Giovanni, Muntschouwburg Brussel, 18 plus…

Eerst een bezoek aan de ateliers van de Munt. We werden vriendelijk onthaald in een ruimte met een indrukwekkend verzameling kleding, een hele geschiedenis aan voorstellingen. We leerden dat het operahuis werkt met regisseurs van over de hele wereld. Solisten worden gecast en vervolledigen het gezelschap van eigen zangers en muzikanten. We mochten een kijkje nemen in het schildersatelier. Daar werd druk gewerkt aan de decors voor een volgende productie. Een immens doek lag vastgenageld op de vloer. We moesten ons voorstellen hoe de schilders gewapend met lange borstels al lopend over het doek het decor erop schilderen.  Op een kar lagen al platen klaar voor de vloer van een volgende productie; ze waren geschilderd alsof het marmer was. Knap! In het decoratelier hadden de metaalbewerkers een grote constructie gecreëerd die al deels door de houtbewerkers werd bekleed. Teamwerk! In een andere ruimte werd gewerkt aan toneelattributen. Een reusachtige raaf in piepschuim was de blikvanger. Al die grote constructies worden via een decorlift en een tunnel, rechtstreeks naar de schouwburg gebracht.

Aan de wand van de gang naar de naaiateliers hingen de ontwerpen van de kleding, zowel voor Don Giovanni als voor volgende voorstellingen. Hoewel er geen mensen achter de naaimachines zaten, kon je je levendig de bedrijvigheid voorstellen die daar ongetwijfeld heerst gedurende de week. In ieder atelier werken 12 mensen. Ja, een apart atelier voor de herenkleding en de dameskleding. Dat verklaart ook de enorme collectie aan kleding die er nauwkeurig geordend en geïnventariseerd gestockeerd wordt. Nog even langs het hoeden/accessoire atelier en de schoenmakerij. 

Tijd voor de boterhammetjes, niet in een stationnetje, wel netjes op een rijtje.

Don Giovanni is een deel van een drieluik van de opera’s van Mozart en Da Ponte (Le nozze di Figaro, Cosi fan tutte en Don Giovanni) en de verschillende verhaallijnen lopen door elkaar. Als we dat maar kunnen volgen. Het leek ons daarom nuttig om boven op de info die we al in de les hadden gekregen, ook nog de inleiding te volgen die voor de start van de voorstelling werd gegeven. 

Wat is de Muntschouwburg een prachtige zaal! Even leek ik terug in de tijd gekatapulteerd en kon ik me zo voorstellen hoe mensen van adel vanuit de loges in prachtig gewaden genoten van het gezang van mensen op het podium in al even prachtige gewaden.

Het doek werd opgetrokken. Een appartementsgebouw vulde het podium. Eén dat kon draaien nota bene. Er gebeurde veel tegelijk op de verschillende verdiepingen van het gebouw, er werden filmpjes afgespeeld, de vertalingen van de teksten werden geprojecteerd. Toch betrapte ik me erop dat ik werd meegesleept in het verhaal. Dat kwam ongetwijfeld door de muziek. Die was prachtig, de solisten waren subliem. Wat een stemmen! Zonder meer een unieke ervaring! 

De buschauffeur bracht ons veilig terug naar de kunstacademie. Vandaar terug naar huis, onderweg goed oplettend voor carnavalisten, strompelend van lantaarnpaal naar lantaarnpaal, en fietsers die, gelukkig goed zichtbaar, probeerden om recht naar huis te fietsen. De “muziek” uit de tent klonk nog luid.

Een welgemeende dankjewel voor de organisatie van deze uitstap."