EEN ONVERGETELIJKE MOZART
Met een vrij grote groep zijn we op zondagnamiddag 20 maart ’16 naar het Muziekgebouw in Eindhoven getrokken met een doos vol verwachtingen. Verwachtingen die waren gewekt door een begeesterende Rose-Marie.
Een paar mooie Mozarturen stonden ons te wachten onder de titel “Mozarts Testament”. Er werden inderdaad werken uit zijn laatste levensmaanden uitgevoerd door het dertigkoppige orkest Les Musiciens du Louvre en het Catalaans Cor de Cambra del Paulau onder de bezielende leiding van Marc Minkowski.
Het concert begon zeer verstild met het kamermuziekwerk Adagio &Rondo voor Glasharmonica, fluit, hobo, altviool en cello. De glasharmonica was evenwel ingeruild voor een soort van celesta, een klokkenspel met toetsenbord. Maar ook dit konk in de muziektempel van het Muziekgebouw met zijn prachtige akoestiek als volwaardig muziekinstrument.
Aansluitend beroerde de prachtige sopraan Chiara Skerath ons met de aria van Pamina uit Die Zauberflöte “Ach ich fühl’s, es ist verschwunden”. Bijna profetische woorden uit Mozart’s laatste opera , die werd geschreven door een nog zeer actieve Mozart drie maanden voor zijn dood.
Dan weerklonk het Klarinetconcerto in A waarvan vooral het tweede deel adagio heel bekend is (vraag maar aan Dana Winner!). Deze beklijvende melodie klonk zeer mooi op het instrument dat Mozart waarschijnlijk voor ogen had: de bassetklarinet.
Na de pauze bracht het orkest de levendige ouverture van de opera “La clemenza de Tito”. Mozart droeg natuurlijk als vrijmetselaar de waarde vergevingsgezindheid hoog in het vaandel.
En het hoogtepunt van het concert en tevens het laatste werk dat Mozart schreef was zijn Requiem. Zijn dood kwam echter te vroeg, hij kon de dodenmis niet meer voltooien en onder andere zijn leerling Sussmayer heeft de laatste delen uitgewerkt. Toch blijft het een indrukwekkend koorwerk.
Na de slotnoten uit het Requiem wist de dirigent de stilte te behouden. Het koor ging zitten en bracht op adembenemende manier het Ave Verum, ook een van de laatste werken van Mozart. Het applaus liet meer dan een minuut op zich wachten, het publiek was duidelijk aangegrepen door al deze werken die de grootmeester op zo’n jonge leeftijd van 35 jaar had achtergelaten. Het was een prachtige namiddag die ons nog lang zal bijblijven.
Pol Fransen, cursist AMC-volwassenen