TOTAALSPECTRUM VAN KLANK, BEELD EN BEWEGING
Neerpelt TOTAALSPECTRUM VAN KLANK, BEELD EN BEWEGING WIL GEESTEN BEZOEKERS OPENEN
60 jaar geleden schreef John Cage zijn 4’33” (Silence). 4’33 -waarschijnlijk de meest controversiële compositie uit de twintigste eeuw- werd zaterdag 10 maart op een speelgoedpiano uitgevoerd door Hannah Verlinden.
2012 blijkt een ideaal jaar om John Cage te herdenken: zijn geboorte- en sterfdatum : 1912- 1992 zijn respectievelijk 100 of 20 jaar geleden.
Op de happening werden ook nog de ‘Suite for Toy Piano’, stukken voor ‘Prepared Piano’ (met schroeven, bouten, plastiek, rubbertjes… tussen de snaren), Solo for Trombone (Gert Hendriks), Solo for Voice (Inge Feyen) en Ryoanji (Julie Leroy, Jonas Cogen) gespeeld.
Minstens even interessant waren de composities die speciaal voor de gelegenheid gecreëerd werden door NIKO-adepten. Het uitgangspunt was het kunstfilosofische denken van John Cage dat zijn oorsprong vond in het zenboeddhisme en dat berustte op een toevalsmethodiek.
Twee klankcomposities (soundmix, “Twee Stoelen – Twee tempi”) werden ontwikkeld door leerlingen uit de AMC-volwassenklas van Rose-Marie Hendrikx.
Helemaal in de stijl van Cage was het project opgebouwd rond een complete cross-over tussen de diverse kunstvormen: zo was er een beeldenperformance door leerlingen uit de klas van Jan Cox; werden er life ontworpen tekeningen door geblinddoekte leerlingen van Herman Vandelaer geprojecteerd en waren er toevalsbewegingen door danseressen uit de klas van Luc Morren.
Muziek, woord, beeld en dans werden dus in alle mogelijke en onmogelijke combinaties (tekenaars in bewegende stoelen onder impulsen van dansers) samengebracht. Waar anders dan in het NIKO krijg je zo iets klaar?
Op de
internetgazet vind je enkele foto’s en een sfeerbeeld.
Koen Evens
Fotograaf: Zjuul Devens